Τσάι του βουνού
Στην Ελλάδα υπάρχουν 17 είδη τσαγιού τα οποία αυτοφύονται σε βραχώδεις σημεία με υψηλό υψόμετρο.
Τα γνωστότερα είδη είναι του Ταϋγέτου, Χελμού, Ολύμπου, Ευβοίας, Παρνασσού, Βελουχιού, της Κρήτης και τον Βαρδουσίων το οποίο κατά τα χρόνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, έπαιρναν από τα υψίπεδα του οι σουλτάνοι, το μέλι που παραγόταν από αυτό για το ιδιαίτερο άρωμα και χρώμα του το οποίο ονόμαζαν και ροδόμελο.
Ιστορικά το όνομα του έχει ξεκινήσει από τα αρχαία χρόνια και το έλεγαν σιδερίτης του Διοσκουρίδη και βγήκε από την ελληνική λέξη σίδηρος επειδή επούλωνε τα τραύματα από τα σιδερένια όπλα.
Ιδιότητες: Έχει αντιμικροβιακή δράση χάρη στην περιεκτικότητά του σε καρβακρόλη και αντιφλεγμονώδη. Επίσης, έχει αντιοξειδωτική δράση λόγω της περιεκτικότητάς του σε διαφορετικούς γλυκοζίτες της απιγενίνης. Τέλος, περιέχει πληθώρα συστατικών όπως φλαβονοειδή, διτερπένια, φαινυλοπροπάνια, ιριδοειδή, μονοτερπένια κ.α.
Πλεονεκτήματα για τα μαλλιά: Οι ευεργετικές ιδιότητές του χρησιμοποιούνται σε διάφορα καλλυντικά όπως σαμπουάν, κρέμες προσώπου και μαλλιών. Προστατεύει το τριχωτό της κεφαλής (δέρμα), να ενυδατώνει τα μαλλιά και να τα προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία με φυσικό τρόπο.